Typowe opcje: osobna baza per tenant (mocna izolacja, większy koszt), osobna schema per tenant (dobra izolacja, średnia złożoność) albo współdzielone tabele z `tenant_id` (najtańsze, najtrudniejsze do poprawnego egzekwowania). Niezależnie od podejścia musisz wszędzie wymuszać tenant scoping oraz dodać właściwe indeksy i checki bezpieczeństwa.